पोल्टा भरी खुशी को भिक्ष्या भर्न
मुग्लान नै भासिनु पर्ने बाध्यता
चुर्लुम रिन को थैली बोकी
क्षितिज पारीको सुख खोज्नु
बिकल्प नै के थियो र ?
मुठी भरी बर्कौला सरि सिटमोल
मुखमा चेपेर पसिनामा भिज्नु
आँफैमा नियती थियन कसैलाई
पल भरको झिनो आसामा
जिन्द्गी नै बन्द्गी बन्छ र?
यहाँ हेक्का भयन
गिद्धिलाई भुट्ने कोशीश गर्छन्
थाक्नु पाउदैन थकाई दिन्छन
मान्छेको मान्छेलाई नै विश्वाश
अबिश्वासमा कोइला जस्तै
साहारा हिन निरही जलाउछ
तातो ताप मा ठुलो भनाउदो भुँडी सेक्छन
आखिर मान्छेले मान्छेलाई गर्ने अधिकार
यही हो ,यही रहन्छ
सोध्नु मन छ र
पनि सोध्नु नस्कनु
गल्तीले गलहत्याउछ रहर हरुलाई
मस्त नाच्छ पिडाहरु
बाढीमा डुब्छन यि निर्दोस आँखाहरु
बाँधिएका रोदन छाल् बनी
हरहमेसा उर्लिरहन्छ
केबल उर्लिरहन्छ ,,,,,,,,,,,,,,
Thursday, November 29, 2012
सहमति भन्ने भाँडो
सहमति भन्ने चिजको भाँडो कता तिर पाउछ होला ?? हाम्रो नेपालमा अती खोजि गरीएको भाँडो हो । भन्छन यसमा सबिधान भन्ने धानको भात पक्छ रे ? ब्यपारीहरुले पाए खुब मुल्यमा बेचेर नाफा कमाउथे होला । ढकन लाउन उघार्न मिल्ने खालको भन्छन ? तर प्रेशर कुकर जस्तो चाँही नहोस , बाफ भरिएर हल्ला गर्ने खालको । खुन्खार हाम्रो गोर्खाली कालिगढले पनि बनावट निकाल्न सकेन । चितवने कसाइ लागि परीरहेको छ । खै अस्ती दर्कनेले गालामा भेट्यो भन्थ्यो बिचराले !
एक हप्ता अघी मात्रै बोलपत्र आवान गरेको थियो रे। आज सम्म १ जना रिक्सा चलाऊने साथी ले खसाले छ । प्लास्टिक को भाँडो पो ल्याएछ भनेर गेट बाट छिर्न दिएन छ एकछिन त । कोइराला बाजे आगो फुक्दै छ बल्खुको सासमा । बिना भाँडा आखिर पाक्छ र खाउला भनेर पछी लाग्ने लर्कन हरु निरसा ले सताको छ । मित्तलले खन्दान को एक जना भन्दै थियो डिजाइन बनाउनुहोस् हामी तयार पारी दिम्ला । साँचै सियो नबन्ने देश भनेर तेसै भनेन कि क्या हो ??होइन भने एउटा ताउलो लागि यती धेरै किन खोज अनुसन्धान हो ?यो धेरै धातु हरुको समिस्रण बाट बनाउनु पर्ने भएको ले नै अती कठिन भा को हो भन्ने मेरो बुझाई छ । पाक्नु पर्ने पनि खिचडी जस्तै छ । धातु नगल्नु बेला सम्म मेहेनत गरे पो हुन्छ , सबै अल्छिहरु न त परे । मलाई के थाहा छ भने यो भाँडो बनाउनु भन्दा पनि ब्रान्ड को नाम कस्को राख्ने भनेर खिचतानी हुनु नै अहिल्य सम्मको असफलताको कारक तत्व हो । यहाँ ब्रान्डको नाम ट्याग लगाएर पुषतौ पुषता ब्यापार गर्ने सोच नै सहमति भन्ने चिज बन्न नसक्नु हो । यहाँ काम नगरि जस लिनु चाह्न्छन । सुनौला अक्षेर को लोभ छ , कोइलाले पनि लेख्नु नहूनेहरुलाइ । जब सम्म यो आठर धातु पगाल्न सक्दैन तबसम्म हाम्रो देश मा भात पाक्छ र खाउला भनेर हामी जस्तो जनता आकाश तिर मुन्टो लागाउनु को शिवाय अरु केही हुँदैन । जती पनि तागाधारी गरे पनि हामी जनताहरु भोली भुल्ने छ बैगुनी धातु हरुको बैगुनी व्यबहारसँग ।
एक हप्ता अघी मात्रै बोलपत्र आवान गरेको थियो रे। आज सम्म १ जना रिक्सा चलाऊने साथी ले खसाले छ । प्लास्टिक को भाँडो पो ल्याएछ भनेर गेट बाट छिर्न दिएन छ एकछिन त । कोइराला बाजे आगो फुक्दै छ बल्खुको सासमा । बिना भाँडा आखिर पाक्छ र खाउला भनेर पछी लाग्ने लर्कन हरु निरसा ले सताको छ । मित्तलले खन्दान को एक जना भन्दै थियो डिजाइन बनाउनुहोस् हामी तयार पारी दिम्ला । साँचै सियो नबन्ने देश भनेर तेसै भनेन कि क्या हो ??होइन भने एउटा ताउलो लागि यती धेरै किन खोज अनुसन्धान हो ?यो धेरै धातु हरुको समिस्रण बाट बनाउनु पर्ने भएको ले नै अती कठिन भा को हो भन्ने मेरो बुझाई छ । पाक्नु पर्ने पनि खिचडी जस्तै छ । धातु नगल्नु बेला सम्म मेहेनत गरे पो हुन्छ , सबै अल्छिहरु न त परे । मलाई के थाहा छ भने यो भाँडो बनाउनु भन्दा पनि ब्रान्ड को नाम कस्को राख्ने भनेर खिचतानी हुनु नै अहिल्य सम्मको असफलताको कारक तत्व हो । यहाँ ब्रान्डको नाम ट्याग लगाएर पुषतौ पुषता ब्यापार गर्ने सोच नै सहमति भन्ने चिज बन्न नसक्नु हो । यहाँ काम नगरि जस लिनु चाह्न्छन । सुनौला अक्षेर को लोभ छ , कोइलाले पनि लेख्नु नहूनेहरुलाइ । जब सम्म यो आठर धातु पगाल्न सक्दैन तबसम्म हाम्रो देश मा भात पाक्छ र खाउला भनेर हामी जस्तो जनता आकाश तिर मुन्टो लागाउनु को शिवाय अरु केही हुँदैन । जती पनि तागाधारी गरे पनि हामी जनताहरु भोली भुल्ने छ बैगुनी धातु हरुको बैगुनी व्यबहारसँग ।
Friday, November 23, 2012
संघर्ष
संघर्ष गरी फूलेर झर्नु परने रितै रहेछ
योबन रित्याएर सुबास् छर्नुपर्ने जातै रहेछ
भमराको लाक्पा सहनु बिना बातै रहेछ
आँफै मरेर अरुलाई सजाउने नियतै नै यस्तै रहेछ
अरुको खुशीमा रम्नु मलाई के को जाती
मेरो चोटमा हास्नेहरुको म के शिर माथि
निर्दोश मै माथि खै किन लाग्छ ताती
लौ न प्रभु !प्रकृतिले के गर्यो मलाई अति
योबन रित्याएर सुबास् छर्नुपर्ने जातै रहेछ
भमराको लाक्पा सहनु बिना बातै रहेछ
आँफै मरेर अरुलाई सजाउने नियतै नै यस्तै रहेछ
अरुको खुशीमा रम्नु मलाई के को जाती
मेरो चोटमा हास्नेहरुको म के शिर माथि
निर्दोश मै माथि खै किन लाग्छ ताती
लौ न प्रभु !प्रकृतिले के गर्यो मलाई अति
दामपत्य जिबन
संगै जिउने बहानामा सयौ हस्ताक्षर गर्नुपर्छ
रहरहरु पुरा गर्ने नाममा कयौ स्वाभिमान मार्नुपर्छ
देखेको थिय यहाँ सबैको सबै अन्धा भा नाटक रच्नुपर्छ
दायित्व सम्झी पसिनामा भिज्दै हजारौं झरी रुझ्नुपर्छ
सुख दिन्छु भन्ने कसममा कयौ पटक मुटु कस्नु पर्छ
आँफैलाई मारी माया को नाममा भोको पेट भर्नु पर्छ
एउटा कुन्ठा
म चिसिएको छु,
म ठडिएको छु
हेलामा डुबाएर
गन्तब्य नाप्नेहारुबाट
म पत्थर झै सहेको छु
म नदी झै रोएको छु
मेरो साहस् घोटेर
मुख मिठयाउने हरुबाट
म फूल्न सकिन
म घुल्न सकिन
30-oct-2012
म ठडिएको छु
हेलामा डुबाएर
गन्तब्य नाप्नेहारुबाट
म पत्थर झै सहेको छु
म नदी झै रोएको छु
मेरो साहस् घोटेर
मुख मिठयाउने हरुबाट
म फूल्न सकिन
म घुल्न सकिन
मेरो अस्मिता लुटेएर
रातबिताउने हरु सँग
म ढलेको छु
म गलेको छु
सिनोमा रमाएर
पेट् भर्ने हरु बाट
..............
.............
रातबिताउने हरु सँग
म ढलेको छु
म गलेको छु
सिनोमा रमाएर
पेट् भर्ने हरु बाट
..............
.............
30-oct-2012
धिक्कर छ ! जिन्दगी
जिन्दगीलाई नदी सँग दाँजेर हेर्थे
तर समयको अघाडी जिन्दगी त
बगरको ढुङ्गा पो रहेछ ।
घाम पानी हावा को लात सहिरहनु पर्ने ।
नदी जस्तै बगे झै लाग्थ्यो जिन्दगी
तर समय पो बग्दो रहेछ
म त तिही , त्यही पो छु
डकमग्न स्थिर भै
कहिल्य बर्षा को भेलले खीइन्छु
कहिल्य हिउदोको लेउले पुरिन्छु
तर समयको अघाडी जिन्दगी त
बगरको ढुङ्गा पो रहेछ ।
घाम पानी हावा को लात सहिरहनु पर्ने ।
नदी जस्तै बगे झै लाग्थ्यो जिन्दगी
तर समय पो बग्दो रहेछ
म त तिही , त्यही पो छु
डकमग्न स्थिर भै
कहिल्य बर्षा को भेलले खीइन्छु
कहिल्य हिउदोको लेउले पुरिन्छु
समय को खेलौना भएर पो जिउदै छु ?
धिक्कर छ ! जिन्दगी कसैको दाईजो भिरेर
खुरुखुरु पछी लाग्नु पर्ने ।
असल देखे मन्दिरको शिला
खराब देखे गिट्टी झै चोईटिनु पर्ने
रहरले , खुशीले मक्किनु पनि नपाउने
समयको मर्जी बिना
उफ्फ !सधैं चिन्ता नै चिन्ता
कहिल्य बगिएला कि भन्ने
कहिल्य फोरिएला कि भन्ने
आखिर डर नै डरले जेलिएको
पोको पो होकी जिन्दगी ?
खै के पो हो जिन्दगी ?
सोच्दा सोच्दा बितीई पो
जान्छ जिन्दगी ।।।
पल हिरा
2012-11-1
धिक्कर छ ! जिन्दगी कसैको दाईजो भिरेर
खुरुखुरु पछी लाग्नु पर्ने ।
असल देखे मन्दिरको शिला
खराब देखे गिट्टी झै चोईटिनु पर्ने
रहरले , खुशीले मक्किनु पनि नपाउने
समयको मर्जी बिना
उफ्फ !सधैं चिन्ता नै चिन्ता
कहिल्य बगिएला कि भन्ने
कहिल्य फोरिएला कि भन्ने
आखिर डर नै डरले जेलिएको
पोको पो होकी जिन्दगी ?
खै के पो हो जिन्दगी ?
सोच्दा सोच्दा बितीई पो
जान्छ जिन्दगी ।।।
पल हिरा
2012-11-1
"डर छ मलाई "
त्यो थुम्को नौनी झै पग्लेला कि भन्ने डर छ् मलाई
त्यो शान्त मान्छे क्रुर तानाशाही बन्ला भन्ने डर छ मलाई
यो गुम्बा यो मस्जिद अनी यो मन्दिर
बुढो रुख झै ढल्ला कि भन्ने डर छ् मलाई
भाई भाईको बिश्वास कतै गल्छ कि भन्ने डर छ मलाई
पाखा खोरिया अनी फाँटका गर्हाहरु बाझो भैइ
सिरु , कास र पाती फूल्ला कि डर छ् मलाई
कुटोकोदालो फ्याकेर् बन्दुकगोला उठाउला कि डर छ मलाई
ज्ञानको तपोभुमी मरेको लाश मात्रै जल्छ कि डर छ मलाई
सयौ फूल झै मेरो देश कतै चुडिन्छ कि भन्ने डर छ् मलाई
त्यो शान्त मान्छे क्रुर तानाशाही बन्ला भन्ने डर छ मलाई
यो गुम्बा यो मस्जिद अनी यो मन्दिर
बुढो रुख झै ढल्ला कि भन्ने डर छ् मलाई
भाई भाईको बिश्वास कतै गल्छ कि भन्ने डर छ मलाई
पाखा खोरिया अनी फाँटका गर्हाहरु बाझो भैइ
सिरु , कास र पाती फूल्ला कि डर छ् मलाई
कुटोकोदालो फ्याकेर् बन्दुकगोला उठाउला कि डर छ मलाई
ज्ञानको तपोभुमी मरेको लाश मात्रै जल्छ कि डर छ मलाई
सयौ फूल झै मेरो देश कतै चुडिन्छ कि भन्ने डर छ् मलाई
पर्देशीको तिहार
नकोर्नु दिदी मण्डल खुशी खिचेर
नगाँस्नु दिदी माला आसुँ उनेर
नबिछ्यौउनु आँखा आशाको दिप जलाएर
नलाउनु भाग मिठाइ र मसला सजाएर
काटदै छु दिन अभागी खप्पर सम्झेर
फोर्दै छु खुशीको आठा पसिना बगाएर
तिहारको उत्साहा छिनाइ लग्यो पर्देशी बनाएर
नगाँस्नु दिदी माला आसुँ उनेर
नबिछ्यौउनु आँखा आशाको दिप जलाएर
नलाउनु भाग मिठाइ र मसला सजाएर
काटदै छु दिन अभागी खप्पर सम्झेर
फोर्दै छु खुशीको आठा पसिना बगाएर
तिहारको उत्साहा छिनाइ लग्यो पर्देशी बनाएर
नरुनु दिदी र बहिनी यो माइती पराइ ठानेर
आशिष दिनुस् तेल र पानीले घेरेर
फुटाउनुस् ओखर मनलाई खुशीले उघारेर
आशिष दिनुस् तेल र पानीले घेरेर
फुटाउनुस् ओखर मनलाई खुशीले उघारेर
सिङो जिबन
जिबनको डोरीले डोरयाको जिन्द्गी
गोरेटोको तरपयाहरुमा कम्जोर पोयाहरुले
दिनहरुलाई गाँस्न प्रयत्नरत छन
सिङो स्वरुप ढाक्न केही मिटर
सेतो च्यादर खरिद गर्न सम्पतीको संज्ञा दिएर
मोड मोडमा भिडन्तहरुमा भिडाएर
खुशी र दु:खका नाटक रच्ने
हामी स्वार्थ मानबको जिबन
कतै बगी रहेको छ,
गोरेटोको तरपयाहरुमा कम्जोर पोयाहरुले
दिनहरुलाई गाँस्न प्रयत्नरत छन
सिङो स्वरुप ढाक्न केही मिटर
सेतो च्यादर खरिद गर्न सम्पतीको संज्ञा दिएर
मोड मोडमा भिडन्तहरुमा भिडाएर
खुशी र दु:खका नाटक रच्ने
हामी स्वार्थ मानबको जिबन
कतै बगी रहेको छ,
कतै सुकी रहेको छ
आँफैलाई मान्छे भनी रहेको छौ
यन्त्र झै स्वचालित जिबनलाई
भिरपाखामा बग्न लागेको पैरोहरु झै
चट्टानहरुमा चेपिएका जराहरु
फुस्स-फुस्स अक्सिजनको हावामा
अक्सर रबरको ट्युब झै
फुलाई रहनु बाध्यता सँग गासेको छ
एकअर्को साईनोलाई गर्ब सोचेर
आँफै लेखी आँफै मेटाउनु पर्ने
अर्को यथार्त त छदैछ
सिङो जिबनको
लम्पसार स्वरुपमा
आँफैलाई मान्छे भनी रहेको छौ
यन्त्र झै स्वचालित जिबनलाई
भिरपाखामा बग्न लागेको पैरोहरु झै
चट्टानहरुमा चेपिएका जराहरु
फुस्स-फुस्स अक्सिजनको हावामा
अक्सर रबरको ट्युब झै
फुलाई रहनु बाध्यता सँग गासेको छ
एकअर्को साईनोलाई गर्ब सोचेर
आँफै लेखी आँफै मेटाउनु पर्ने
अर्को यथार्त त छदैछ
सिङो जिबनको
लम्पसार स्वरुपमा
no tittle
जिबनको डोरीले डोरयाको जिन्द्गी
गोरेटोको तरपयाहरुमा कम्जोर पोयाहरुले
दिनहरुलाई गाँस्न प्रयत्नरत छन
सिङो स्वरुप ढाक्न केही मिटर
सेतो च्यादर खरिद गर्न सम्पतीको संज्ञा दिएर
मोड मोडमा भिडन्तहरुमा भिडाएर
खुशी र दु:खका नाटक रच्ने
हामी स्वार्थ मानबको जिबन
कतै बगी रहेको छ,
गोरेटोको तरपयाहरुमा कम्जोर पोयाहरुले
दिनहरुलाई गाँस्न प्रयत्नरत छन
सिङो स्वरुप ढाक्न केही मिटर
सेतो च्यादर खरिद गर्न सम्पतीको संज्ञा दिएर
मोड मोडमा भिडन्तहरुमा भिडाएर
खुशी र दु:खका नाटक रच्ने
हामी स्वार्थ मानबको जिबन
कतै बगी रहेको छ,
कतै सुकी रहेको छ
आँफैलाई मान्छे भनी रहेको छौ
यन्त्र झै स्वचालित जिबनलाई
भिरपाखामा बग्न लागेको पैरोहरु झै
चट्टानहरुमा चेपिएका जराहरु
फुस्स-फुस्स अक्सिजनको हावामा
अक्सर रबरको ट्युब झै
फुलाई रहनु बाध्यता सँग गासेको छ
एकअर्को साईनोलाई गर्ब सोचेर
आँफै लेखी आँफै मेटाउनु पर्ने
अर्को यथार्त त छदैछ
सिङो जिबनको
लम्पसार स्वरुपमा
आँफैलाई मान्छे भनी रहेको छौ
यन्त्र झै स्वचालित जिबनलाई
भिरपाखामा बग्न लागेको पैरोहरु झै
चट्टानहरुमा चेपिएका जराहरु
फुस्स-फुस्स अक्सिजनको हावामा
अक्सर रबरको ट्युब झै
फुलाई रहनु बाध्यता सँग गासेको छ
एकअर्को साईनोलाई गर्ब सोचेर
आँफै लेखी आँफै मेटाउनु पर्ने
अर्को यथार्त त छदैछ
सिङो जिबनको
लम्पसार स्वरुपमा
तिमी हिमाल झै अटल हुनु
तिमी हिमाल झै अटल हुनु
म सेती झै भासिए पनि
तिमी फूल झै फक्रिनु
म नुन खाए झै ओइले पनि
तिम्रो लागि सिङो जिबन हारी दिन्छु
मेरो हारमा खुशी हुन्छ भने
लाखौं गल्छी झै झुकी दिउला
तिमीलाई छिचोल्न सजिलो होस्
मुर्ती झै शोभमान हुनु
फूलै फूल ले पूजा गरीरहुला
आकाश र धर्ती को सेतु नहुला
दु:ख र सुख पिथ्युमा लिउला
Subscribe to:
Posts (Atom)
